əzizləmək

f.

1. Çox istəmək, nazını çəkmək, nazı ilə oynamaq, bütün istəklərini yerinə yetirmək, ərköyün böyütmək. Mehriban isə <Şərifəyə> tam mənası ilə analıq etmiş, onu sevib əzizləmiş və böyütmüşdü. S. H.. Onda nə üçün anan səni belə əzizləyir? Ə. M.. Ata-anası da, dayısı da Müşkünazın nazı ilə oynayar, onu əzizlər, üstündə zağ-zağ əsərdilər. Ə. Vəl..

2. Hörmət etmək, böyük qayğı göstərmək.

3. Həddən artıq sevmək, müqəddəs bir şey kimi qoruyub saxlamaq. Dostun məktubunu əzizləmək. Kitabı əzizləmək. – Qoydu əzizləyib isti qoynuna; Eşqin ərməğanı ad verdi buna. M. R.. Yaxın gəlmirdi ona paltarlar, qaş-daşlar da; Əzizlədiyi şeylər qoymuşdu onu darda. N. R..